Дедино

        На­сел­ба­та се на­о­ѓа на те­ри­то­ри­ја­та на Оп­шти­на­та Кон­че, на пре­ва­лот, од­нос­но, на ср­тот на пла­ни­на­та Смр­деш­ник, по­ме­ѓу Ра­до­ви­шко­то По­ле и гор­но­то слив­но по­драч­је на Кри­ва Ла­ка­ви­ца. Се­ло­то е рид­ско, на 610 м надморска височина. Од гра­дот Ра­до­виш се­ло­то е од­да­ле­че­но око­лу 10 km и ле­жи на па­тот Ра­до­виш–Кон­че. Ата­рот е го­лем и за­фа­ќа про­стор од 22,1 km². На не­го пре­ов­ла­ду­ва­ат шу­ми­те на по­вр­ши­на од 1.338,8 ha, на обра­бот­ли­во зем­ји­ште от­па­ѓа­ат 592,6 ha, a на па­си­шта­та 248,1 ha. Во ос­но­ва, се­ло­то има ме­шо­ви­та зем­јо­дел­ска функ­ци­ја. Во не­го ра­бо­ти ос­нов­но учи­ли­ште до IV од­де­ле­ние.

        Де­ди­но е поз­на­то ка­ко зна­чај­но ме­сто од вре­ме­то на Илин­ден­ско­то во­ста­ние, ко­га во не­го би­ла из­гра­де­на пу­шкар­ни­ца, a до­бар дел од на­се­ле­ни­е­то ди­рект­но учес­тву­ва­ло во во­ста­ни­е­то. Де­ди­но е сред­на по го­ле­ми­на на­сел­ба. Та­ка, во 1961 го­ди­на се­ло­то бро­е­ло 675 жи­те­ли, a во 1994 го­ди­на бро­јот се зго­ле­мил на 779 жи­те­ли, ма­ке­дон­ско на­се­ле­ние.

Цркви и Манастири

Св. Никола

Св. Атанас

Св. Богородица

Св. Ѓорѓи

Св. Илија

Св. Богородица